گذری بر گروه چریکی موحدین

گروه موحدین یکی از گرو ههای مذهبی بود که فعالیتهای مذهبی و سیاسی خود را در خوزستان آغاز کرد. یکی از اعضای مؤثر گروه موحدین «سید حسین علم الهدی » بود که در سال ۱۳۵۳ با سازمان مجاهدین خلق آشنا شده بود. وی که فردی فعال و آگاه به مسائل ایدئولوژیکی بود به دنبال عمق بخشیدن به مبارزات خود با سازمان مجاهدین خلق تماس گرفت و جذب این سازمان شد.پس از آ نکه چهره التقاطی این گروه مشخص شد، او به انحرافات سازمان پی برد، تماسش با سازمان را قطع کرد. وی در چنین شرایطی مبارزات خود را در شکل فرهنگی و غیرمنسجم ادامه داد تا اینکه بعدها به جمع گروه موحدین پیوست.تشکیل انجمن اسلامی دانشوران، مجمعی بود که با تشکیل سخنرانی، ایجاد کلا سهای عقیدتی، تکثیر پیا مهای امام و… از سا لهای ۱۳۵۰ – ۱۳۴۹ با جمعی از جوانان پرشور، فعالیت خود را آغاز و سا لهای ۱۳۵۴ – ۱۳۵۳ با تکیه بر تجارب گذشته بر عمق تلا ش هایش افزود.

تعطیلی انجمن:
گروه موحدین در عاشورای سال ۱۳۵۴ برای نخستین بار اقدام به عزاداری حسینی به شکل نو کرد، که به نظر می آمد ظاهرش محتوا نداشت. این ترفند باعث شد تا رژیم به این انجمن کاری نداشته باشد. عزاداران در صفوف منظم و با لباس های یکنواخت سیاه، سازماندهی و اقدام به راهپیمایی در روز عاشورا می شدند، آیه های قرآن نیز در مراسم راهپیمایی قرائت می شد که متفاوت با عزادرای های سنتی بود. این حرکت از سوی مأموران رژیم متوقف شد و جمعی از اعضای انجمن ازجمله حسین علم الهدی دستگیر شدند. به دنبال این اقدام رژیم مبادرت به تعطیلی انجمن کرد و افراد دستگیرشده، پس از آزادی با تجاربی که به دست آورده بودند، مرحله جدیدی از مبارزه را آغاز کردند.
انجمن روابط علنی را کنار گذاشت و اقدام به سازماندهی مخفی و منظم کرد. بدین ترتیب نطفه اقدام برای مبارزه با رژیم بسته شد. با تکیه بر تجارب قبلی راه جدیدی گشوده و ضمن سازماندهی، سعی بر تماس با افراد مبارز دیگر شد. اعضای گروه در چنین شرایط ویژه ای با همکاری چند تن دیگر برنامه ریزی کردند تا به بهانه سوم شهدای یزد، در مجلس شب چهاردهم فروردین ۱۳۵۷ ، حرکتی به مردم منفعل اهواز دهند. این مجلس که همراه با افشاگری رژیم بود، به تظاهرات و درگیری و رویارویی با پلیس و شهادت یک نفر منجر شد و در اثر آن مردم برای طغیان آماده شدند و خشم آنان علیه رژیم، شعله ور شد.
پس از خاتمه این جریانات، گروه موحدین با استفاده از شناسایی های قبلی و امکانات فراهم شده، طرح حمله به شعبه بانک صادرات اهواز را با مواد مشتعله ریختند و آن را طی عملیاتی موفقیت آمیز به اجرا درآوردند. متعاقب این عملیات، گروه موحدین توانست دو مرکز اشاعه فساد و فرهنگ مبتذل غربی را به آتش کشد. تلاش گروه در چنین شرایطی علاوه بر سرنگونی کل رژیم، نابود کردن کانون های فساد و بی بند وباری نیز بود. هدف گروه از انجام چنین عملیاتی، از بین بردن کانال های استعمار بود که کارشان به بند کشیدن و تسلیم کردن مردم ایران بود.
اوایل مرداد ۱۳۵۷ ، بانک صادرات شعبه کوروش اهواز که شعبه مرکزی استان بود، با یک عملیات موفقیت آمیز به آتش کشیده شد. بعدازاین عملیات، برای اولین بار تمام بازار اهواز یکپارچه تعطیل شد. اعضای گروه، دست اندرکار به راه انداختن تظاهرات و بسیج نیروهای کارآمد از دیگر شهرهای استان شدند. هم زمان برنامه های ایدئولوژیکی که از فراگیری عربی آغاز با مطالعه اصول و مبانی اعتقادی ادامه می یافت، مورد توجه اعضای گروه بود. مصادره اسلحه در پمپ بنزین جاده اصفهان-
قم پمپ که تنها یکی از اتاق های آن تبدیل به قرارگاه کوچکی شده بود و دو نفر ارتشی به طور منظم در آنجا پاس می دادند و بقیه در حال استراحت بودند.
حمله مسلحانه
پس از بررسی، در اواسط مهر ۱۳۵۷ که منع عبور و مرور پایان یافته بود، یک تیم از افراد گروه موحدین، با اتومبیلی خود را به محل رساندند و طی یک درگیری در تاریکی، موفق به مصادره یک مسلسل بدون خشاب شدند. لذا باز هم ممکن نبود برنامه حمله به سفارت اجرا شود، درنتیجه گروه تصمیم گرفت به دفتر هواپیمایی عراق در تهران که در خیابان ویلا واقع بود، حمله کند و آن را به آتش بکشد.
این دفتر توسط یک سرباز و یک پاسبان مسلح محافظت می شد. ضمناً نزدیک دفتر «العال اسرائیل » و همچنین دفتر «پان امریکن آمریکا » بود که از آن ها نیز به شدت محافظت می شد.
صبح زود جهت عملیات، یک تیم از پایگاه خارج شد، اما در خیابان قرنی با ماشین گشت پلیس
روبه رو شد و به دلیل دیر شدن موقع عملیات و مشکلات متعاقب آن، از انجام آن صر فنظر شد. پس از ناموفق ماندن عملیات در تهران، اعضای شاخه اهواز طرح حمله به کنسولگری عراق در خرمشهر را ریختند. سحرگاه ۲۵ مهر ۱۳۵۷ ، هنگام اجرای عملیات، به محض شلیک گلوله به طرف محافظ، از درون کنسولگری به طرف اعضای گروه تیراندازی شد که مجبور به عقب نشینی شدند. این درگیری به کشته شدن یکی از عوامل سفارت انجامید و تیم به سرعت از صحنه عملیات خارج شد. پس از حمله رژیم به مسجد جامع کرمان، قتل، کشتار و آتش زدن آن و مغاز ه های اطراف، پخش شدن خون شهیدان بر در و دیوارها و صحن مسجد و رجزخوانی های چماق به دستان رژیم در خیابان ها، گروه موحدین تصمیم گرفت یک تیم عملیاتی به کرمان اعزام کند تا پاسخگوی خواست تود ه های مردمی باشد. افراد اعزامی گروه، پس از بررسی و طرح چند عملیات، در چهار آبان ۱۳۵۷ وارد شهر کرمان شدند و از طریق نیروهای مبارز شهر توانستند به اطلاعات و امکانات لازم دسترسی پیدا کنند و مراکز مهم پلیسی و نظامی شهر و همچنین مهر ه های اصلی رژیم در منطقه و عاملان تیراندازی روی مردم و آتش زدن مسجد را شناسایی کنند؛ ازجمله رئیس و معاون ساواک، رئیس و معاونان شهربانی، فرماندهان پادگان ها، استاندار و همچنین چماقدارانی را که در جریان حمله به مسجد شرکت مستقیم و مؤثر داشتند. آن ها در این عملیات موفق شدند علاوه بر انفجار شهربانی کرمان که برای تضعیف روحیه پلیس صورت گرفته بود، سرهنگ سروری از عوامل مهم سرکوب و کشتار مردم را مورد اصابت گلوله قرار دهند و با موفقیت صحنه عملیات را ترک کنند و به خوزستان بازگردند.

ترور پل گریم

یکی از عملیات مهم گروه موحدین، ترور «پل گریم » نماینده کنسرسیوم و مدیر ارشد عملیات بهره برداری و تولید نفت مناطق جنوب بود. پل گریم به عنوان عامل سازمان سیا و طراح نقشه سرکوبی اعتصاب ها و اخراج کارکنان مبارز، معرفی و شناسایی شده بود. گروه در پی فرمان امام و برای حمایت از مقاومت و مبارزه کارگران شرکت نفت، تصمیم به ترور پلگریم گرفت. قبل از ترور، به وسیله نامه به وی اخطار شد و چون به اخطار توجهی نشد، گروه تصمیم به اعدام وی گرفت.

تیم عملیاتی ترور، با دقت و رعایت تمامی جوانب، پس از سد کردن مسیر اتومبیل وی، با قاطعیت و سرعت هر چه تمامتر، در ساعت ۶:۵۵ روز شنبه (دوم دی ۱۳۵۷ )، از دو سمت کنار و عقب ماشین چندین گلوله به سوی او شلیک کرد.
پس از به خون غلتیدن یک مهره مهم آمریکا، تیم عملیاتی با طی مسافتی، ماشین خود را عوض
کرد و به سلامت به پایگاه خود بازگشت.پس ازاین عملیات، کارگران صنعت نفت دامنه اعتصابات را
گسترش دادند و اعتصاب به دیگر مناطق نفتی کشیده شد و رژیم مجبور شد برای حفظ جان
بازماندگان، نیرو و امکانات زیادی را به کار گیرد. حمله به نماینده های مجلس پس از فرار شاه و روی کار آمدن کابینه بختیار و اعلام غیرقانونی بودن دولت و مجلسین و شورای سلطنت از

سوی امام بالا گرفت و شرایط به گونه ای شد که تنی چند از نمایندگان استعفا دادند، اما جمعی دیگر همچنان از رژیم دفاع می کردند و به خواست مردم و فرمان امام توجهی نشان نمی کردند. در میان نمایندگان مجلس شورای ملی، روحانی وجود داشت که نماینده آبادان بود. او با گستاخی ها و چاپلوسی های فراوان، خشم و نفرت مردم را به شدت علیه خود برانگیخته بود. این فرد غلامحسین دانشی نام داشت. یک واحد نظامی از گروه موحدین برای اجرای حکم اعدام وی به دلیل مفسده ها و خیانت هایش که در اعلامیه ای منعکس شده بود، در ۱۱ بهمن ۱۳۵۷ ، هنگام رفتن به مجلس، با ایجاد تصادف ساختگی، ماشین حامل وی را متوقف کرد و او را هدف گلوله قرار داد. دانشی در این عملیات از ناحیه سینه و کتف به شدت زخمی شد ولی سرانجام در بیمارستان بهبود یافت. او پس از پیروزی انقلاب اسامی در دادگاه محاکمه و اعدام شد.در پی این ترور، نمایندگان بیشتری استعفا دادند و از مجلس کناره گرفتند. مردم که مدافعات و تهمت های این گروه از نمایندگان آنان را خشمگین کرده بود، از این موضوع شاد شدند و نیروهای رژیم نیز ضعف و شکست خود را روشن تر مشاهده کردند؛ تا اینکه انقلاب اسامی سرانجام به رهبری امام و با ایثار و ازخودگذشتگی و نثار خون توده های مردم به پیش رفت و به پیروزی رسید.

گروه موحدین پس ازاین عملیات هم در دیگر صحنه های مبارزه تا روزهای پرشکوه پیروزی یعنی ۲۱ و ۲۲ بهمن، تمام نیروهای خود را در جهت آرمان های اسلامی انقلاب و خط مشی رهبر آن قرار داد و با توجه به ارتباط هایی که گروه موحدین با سایر گروه های کوچک مذهبی طی دوران انقلاب ایجاد شدند تا از انقلاب دفاع کنند، «سازمان مجاهدین انقلاب اسامی » یکی از آنها بود که در جمع گروه های هفتگانه قرار داشت. هدف این گروه ها پاسداری، تداوم و گسترش انقلاب اسلامی بود. شهید محمد جهان آرا فرمانده سپاه خرمشهر و محسن رضایی و اسماعیل زمانی جزو این گروه بودند.

منبع: فجرآفرینان ۳