دو گزارش کوتاه از دبیران کانون استان سمنان و اردبیل در دهه فجر

با فرا رسیدن سالگرد انقلاب سال ۱۳۵۷، از دبیران کانون استان سمنان و اردبیل دعوت به عمل آمد تا درباره اهداف مبارزه و آرمانهای آزادیخواهانه مبارزانی که در دهه ۴۰ و ۵۰، یهترین سالهای زندگی خود را زیر شکنجه و سرکوب، در زندان های رژیم پهلوی، سپری می کردند، با مردم سخن بگویند.

بدیهی است این گزارش های کوتاه ، نشانگر بخشی از میزان توجه مسئولان کشور بعد از بیش از ۴ دهه، به نقش این مبارزان در پیروزی انقلاب است.

در بهمن ماه امسال با حفظ پروتکل های بهداشتی جلساتی توسط بنیاد، دانشگاه علوم پزشکی، سازمان صنایع و معادن و سیمای استان سمنان تشکیل شد که از این جانب به جهت سابقه قبل از انقلاب به عنوان میهمان ویژه خواسته شد که شرکت و صحبت کنم. صحبتها که بیشتر مرور مسایل قبل و بعد از انقلاب بود و تا حدودی هم بار انتقادی داشت با استقبال خوبی رو به رو شد. خلاصه این دیدار و گفتگو به شرح زیر است:

دهه فجر هر سال، فرصتی است برای مرور انقلاب ۵۷ ، وقایع سالهای قبل و روند تحولات بعد از آن. امسال هم به سیاق سالهای قبل توفیقی حاصل شد که به یاد مبارزات قبل انقلاب در چند نشست که به همین منظور تشکیل شده بود، تحت عنوان خاطره گویی شرکت داشته باشم. از جمله در برنامه زنده سیمای سمنان که صبح روز ۲۲ بهمن پخش می شد، پرسیده شد: شما معتقد هستید که انقلاب هنوز زنده و پویا است، چرا چنین فکر می کنید؟ پاسخ این بود که هنوز مطالبات زیادی از انقلاب روی زمین مانده که تا محقق شدن آنها، انقلاب زنده است و ادامه دارد. چهل دو سال بعد انقلاب، با وجود دستاوردهای فراوان، ما شاهد گسست اجتماعی و فاصله عمیق فقیر و غنی هستیم، علفهای هرزی را می بینیم که به بدنه انقلاب چسبیده اند و هرچه هم ارتزاق می کنند سیر نمی شوند و…
این واقعیت را باید توجه داشته باشیم که انقلابها معمولا” شروع تحول هستند، اما ادامه آن نیازمند پالایش افکار، سنتها و باورهایی هستند که پیش نیاز تدابیر و راه یابی های جدید می باشند، که این، بسته به فراگیری و عمق شان، از توان یک نسل خارج است، و نیاز به تلاش و تجربه چند نسل دارد. نمونه واضح این ادعا، چین است که چند دهه قبل انقلاب ما، انقلاب و تحول را با رهبری مائو شروع کردند و و با خم و راست شدن های فراوان امروز بر خیلی از مشکلات خود غلبه کرده اند.
باید توجه داشته باشیم که اساسا” انقلاب ایران نه در سال ۵۷، بلکه از ۲۸ مرداد سال ۳۲ که دشمن دیرینه ما با چهره آشکار خود، دست نشانده ای را به مردم ما تحمیل کرد، شروع شد، و با افت و خیزی که نمود آن را در سرکوبهای بعد از کودتا، و بعد از آن در وقایع سال ۴۲ و سپس در سالهای ۵۰ به بعد با اشکال متنوع مبارزه ادامه یافت، می بینیم، و دهه فجر ۵۷ به واقع زنگ شروع پیروزی بود.
یا در نشستی که در سازمان صنایع تشکیل شده بود سئوال شد که به نظر شما آیا اوضاع نابسامان امروز نتیجه تحریم ها است؟ پاسخ این بود تحریم ها شاید خرابی کار را تشدید کرده باشند، ولی علت اصلی، بدتدبیری نظام تصمیم گیر در عرصه توسعه اقتصادی و اجتماعی بود که بعد از جنگ شروع شد و متاسفانه تا کنون هم ادامه دارد.
چیزی که در تمام این جلسات قابل توجه بود، عطش شرکت کنندگان برای دانستن وقایع قبل از انقلاب، بخصوص خاطرات مربوط به شکنجه های ساواک بود، و زمانی که نام ۳۴ نفر مبارزی را می شنیدند که زیر شکنجه های ساواک ذره ذره جان دادند برایشان عجیب و باور نکردنی بود. و نیز نقل قولی از رده های بالای نظام که گفته بودند ” یک ساعت بودن در شکنجه گاه کمیته مشترک ساواک، با یک سال زندگی عادی برابری می کرد” برایشان خیلی شنیدنی بود، به گونه ای که مثلا” در دبیرستان تیز هوشان که وقت به اتمام رسیده بود، دانش آموزان با فریاد ” دوباره، دوباره” که چند بار اتفاق افتاد، باعث ادامه یافتن صحبتها شدند. همین وضعیت در یکی از مساجد هم که نماینده ولی فقیه و نیز تعدادی از مسئولین هم شرکت داشتند اتفاق افتاد، وقتی مجری پایان وقت را اعلام کرد، پدر دو شهید که در بین جمعیت حضور داشت با صدای بلند خطاب به من گفت “ولش کن، حرف بزن”. یا در نیروی انتظامی بعد از پایان جلسه، حضار جمع شدند و بیشتر می پرسیدند.
از جمله پرسشهایی که به کرات مطرح می شد و پاسخ به آن هم گفتگوی گرم و طولانی را موجب می شد این بود که چه چیزی به شماها انگیزه میداد که در آن سالها به مبارزه روی آورید و آن شرایط سخت را تحمل کنید؟ خلاصه پاسخ این بود: بحران هویت. نظام برخاسته از کودتای شاه، علیرغم تمام تبلیغاتی که می کرد، هویت ملی و بومی ما را زیر چرخ دنده های نظام غارتگر بیگانه به باد فنا داده بود و…

جعفر ایمانی خوشخو/ دبیرکانون استان سمنان

بطوریکه قبلا باستحضاررسانده بودم بنده ۹۹/۱۱/۱۸همزمان بادهه فجر، بنا به دعوت معاونت سیاسی استانداری ومدیرکل اطلاعات استان اردبیل جهت شرکت درنشست دبیران احزاب سیاسی استان اردبیل بعنوان دبیرکانون فجرآفرینان قبل ازانقلاب شرکت نمودم .که بسیارموردتوجه حضار
ودبیران محترم به عنوان زندانی سیاسی قبل ازانقلاب قرارگرفتم
‌وبطورمختصرومفید با اهداف کانون و مبارزان وزندانیان سیاسی قبل از
انقلاب آشنا شدند.
بااحترام دبیرکانون فجرآفرینان قبل ازانقلاب استان اردبیل( خاقانی)