نامش علی بود.چهره‌‌ی زیبایی داشت، با دو چشم درشت سیاه با بینی کشیده و کوچک که به دو لب‌ قیطانی ختم میشد.سه سالی بزرگتر از من بود. نخستین آشنایی ما به نمایشگاه مشترک نقاشی مان در کتابخانه فرهنگ و هنر زنجان برمیگشت.سال هزار سی سصد چهل وهفتدو کار آبستره من بر اساس شعری از حافظ“در