در روسیه‌ی کنونی با کمبود نویسندگان زن موفق و مورد تمجید روبرو نیستیم اما همیشه چنین نبوده است. در دوره‌ی اتحاد جماهیر شوروی حزب کمونیست و ناشران، نویسندگان زن را ضد رژیم یا بی‌اهمیت می‌شمردند.  پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، زنان نویسنده جاده‌ای کم‌وبیش سنگلاخ و ناهموار را برای ظهور و بلوغ خود پشت

درازترین جنگ: درگیری نظامی ایران و عراق نوشته دیلیپ هیرو (Dilip Hiro)نیویورک: انتشارات راتلج، ۱۹۹۰، ۳۲۳ صفحه دیلیپ هیرو روزنامه‌نگار و نویسنده پاکستانی‌الاصل ساکن لندن، کتاب فراگیری درباره جنگ ایران و عراق که به‌درستی آن را درازدامن‌ترین جنگ در تعریف سنتی در سده بیستم می‌داند نوشته است. بر مبنای پژوهشی فراگیر در مدارک ایرانی، عراقی،

پشت جلد کتاب، که «روایتی است داستان‌گونه از حوادثی واقعی»، در معرفی آن نوشته‌اند: «هدف نویسنده‌ در این روایت، نه بازنگری تاریخ فداییان است و نه بررسی تحولات نظری و عملی این جریان. این دل‌نوشته بازگویی احساسات و عواطف جوانانی است که آرزوهای بزرگ در سر داشتند و در راه تحقق این آرزوها جان خود

گردآوری منابع و اطلاعات در باره شخصیت های تاثیرگذار تاریخ معاصر ایران دارای اهمیت ویژه ای است و می تواند کمک درخوری به پژوهشگران عرصه تاریخ اجتماعی و سیاسی معاصر ایران و افراد علاقمند در این عرصه نماید. از این رهگذر کتابشناسی ها می توانند ، به شناسایی ابعاد گوناگون و پنهان و آشکار این

نگاهی کوتاه به کتاب شعبان جعفری نوشته هما سرشار / کتاب «شعبان جعفری، هما سرشار، نشر ناب، لُس آنجلس، بهار ۱۳۸۹»، که ماحصل «بیش از هشتاد ساعت نشست و سی ساعت مصاحبه‌ی ضبط شده ی» هما سرشار با شعبان جعفری است، اطلاعات ِمکمل و گاه دست اولی در مورد برخی رویدادهای مربوط به سال‌های پرآشوب ۱۳۲۹ تا

«گیرنده شناخته نشد»، داستانی آن‌قدر کوتاه که می‌توان آن را یک روز صبح در اتوبوس از خانه تا محل کار خواند. این داستان کوتاه عصاره‌ی ایدئولوژی‌ای را بیرون می‌کشد که همراه با کمونیسم و امپریالیسم در قرن بیستم فاجعه آفرید. نویسنده در چند صفحه کُنه ظلمت نازیسم را برملا می‌کند.«گیرنده شناخته نشد» نخستین بار در سپتامبر ۱۹۳۸ در مجله‌ی «استوری» منتشر شد. یک سال بعد به شکل کتاب چاپ شد و به سرعت در فهرست آثار پرفروش جای گرفت. این اثر به زبان‌های گوناگون ترجمه شده،[1] در سال ۱۹۴۴ فیلمی بر اساس آن ساخته شده و بارها به روی صحنه رفته یا در قالب نمایش از رادیو پخش شده است. جالب این که در همه‌ی این موارد از خالق این اثر صرفاً با نام «کِرِسمَن تِیلور» یاد شده زیرا سردبیر مجله‌ی «استوری» و شوهر کاترین کرسمن تیلور، الیوت، فکر می‌کردند که این اثر «جدی‌تر از آن است که به نام یک نویسنده‌ی زن منتشر شود.» این کتاب تأثیری آنی به جا گذاشت و به عقیده‌ی برخی از صاحب‌نظران، «آمریکا را تکان داد» و آمریکایی‌ها را از اوضاع هولناک آلمان نازی آگاه کرد.

«روحانیت و اندیشه‌های چپ در ایران معاصر» به بررسی تعامل دو سنت رقیب، مهم و تاثیرگذار اسلامی به نمایندگی روحانیون و چپ مارکسیستی با استفاده از الگو و مفاهیم اساسی کسانی چون مک اینتایر و تیلور می‌پردازد که تحت عنوان «جماعی‌گرایان» از آنان یاد می‌شود. این بررسی به لحاظ تاریخی تاکید خود را بر ظهور ارانی در ایران تا شکل‌گیری انقلاب اسلامی نهاده است.

زنان و انقلاب ۱۳۵۷ پژوهشی است دقیق، عمیق و همه جانبه که جنبش های زنان در تاریخ مدرن ایران، از دوران مشروطیت تا اردیبهشت ۱۳۵۸، را با وسواس مورد بررسی قرار داده و به ریشه یابی علل پیروزی های ناپایدار و شکست های ماندگار این مبارزات پرداخته است. با وجود ترجمه دیر هنگام این کتاب به فارسی، (۲۵ سال پس از انتشار نسخه انگلیسی آن)، نگاه نویسنده به موضوع مورد بررسی، همچنان تازه و قابل توجه است.

مطالبی که بازرگانی در این کتاب بیان می‌کند، ناگفته‌های مهمی از سازمان مجاهدین خلق ایران است. سازمانی که خود از سران آن بود و در تحول آن نقش عمده‌ای داشت و نخستین مسئول گروه سیاسی سازمان بود. این گروه نقش مهمی در آموزش کادرهای جدید سازمان داشت.

کتاب سارتر در ایران با حضور مولف آن احمد راسخی لنگرودی و با حضور جمعی از اعضای محفل ادبی خانه دوست در تهران رونمایی شد.