نگاهی بر یادداشت ” قیام سیاهکل یک شکست نبود “/ ایرج شریعت عضو کانون

هرچند چگوارا وهمرزمان اودربولیوی جان برسر پیمان خود نهادند ،هرچند آلنده و انقلابیون شیلی با کودتای آمریکائی پینوشه کشته شدند، اما این شکستها از ارزش این انسانهای شریف نخواهد کاست .آنها وجدان پاک و بیدار تاریخ بشری را بوجود آورده اند.شکست آنها ،خطاها واشتباهات آنها زمینه تجربیات گرانقدر وتوانائی ها امروزین مارا فراهم میکند.
اگر هیچ اقدام عملی نباشد خطائی نیز صورت نخواهد گرفت واگر خطائی نباشد،رهنمودی وجود نخواهد داشت.آنها که جسارت عمل داشته جان بر سر آن نهاده اند از یک منظر ،آموزگاران ماهستند. همچنانکه خطاهای ما آموزه های تجربی آیندگان خواهد بود.
کسانی که بعد از نیم قرن دربستر عافیت نقش استاد را بر این پیشینیان بازی میکنندو متفرعنانه رزمندگان سیاهکل را مشتی جوانان خام بی بهره از دانش مبارزاتی میخوانند ،درحقیقت انفعال وبی عملی خودرا را توجیه میکنند.آنها به درد هیچ نمی خورند….

قیام سیاهکل یک شکست نبود!/ مجید قوام، عضو کانون

با قضیه سیاهکل به صورت حزبی و عقیدتی برخورد نباید کرد. قضیه سیاهکل ، ماجرائی ملی است که جوانانی با روحیه بزرگ، قهرمانانه بر علیه ظلم و ستم سیستم حاکمه شاهنشاهی پهلوی بپا خاستند و مبارزه ای را آغاز کردند و با جان باختن در این راه مسیری نوین را فراروی سایر رزمندگان جبهه آزادی باز کردند.
قهرمانان سیاهکل طلایه داران روشی نوین در مبارزه ملت بودند که باید به عنوان پیشگامان طریق جدید مبارزه به حرکت در می آمدند تا با این جانبازی مخاطرات مسیر را به دیگر فرزندان ملت گوشزد کرده و اعلام دارند : ” برای مبارزه و برای نیل به عدالت و برابری و آزادی باید مبارزه ای سنگین کرد و در این راه دست از جان شست و هرچند اگر پیروزی حاصل نگردد ولی تسلیم نیز نباید شد.”…

۵۰ سال پس از سیاهکل؛ قهرمان، تروریست، دُن‌کیشوت یا قربانی؟/ مهرداد خدیر

دربارۀ ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ آسان است که در جای گرم و نرم و پای کامپیوتر آرمان‌های جوانانی را که می‌توانستند با اتمام تحصیلات در بهترین دانشگاه‌های ایران آیندۀ مناسبی را برای خود رقم بزنند به سُخره بگیریم یا تصور کنیم موجوداتی مثل نیروهای داعش و القاعده در روزگار ما بوده‌اند حال آن که می‌دانیم دغدغۀ مردم داشتند و اگر وسیله را به غلط برگزیدند اصل دغدغه را نمی‌توان انکار کرد…

۱۹بهمن ۴۹ سرآغاز مبارزه مسلحانه با شاه/ دکتر سیف الرضا شهابی، عضو کانون

اگر چه سازمان‌های مسلح بر اثر فشارهای خارجی (ساواک) یا ضعف تئوریک و اختلافات درون‌سازمانی به موفقیت‌هایی که پیش‌بینی می‌کردند دست نیافتند، ولی چراغی که در ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ روشن شد، نظیر ۱۵خرداد ۴۲ یکی از چراغ‌هایی بود که تا سقوط رژیم گذشته فراسوی مبارزان قرار داشت. شاید بعد از گذشت نیم قرن، عده‌ای لب به انتقاد از آن جوانان جان‌باخته بگشایند و حرکاتشان را ماجراجویانه بدانند و خون‌هایشان را به هدر رفته قلمداد کنند، ولی باید هر مظروفی را در ظرف زمانی‌اش مورد ارزیابی قرار داد….

خاطرات  کمیته مشترک ضدخرابکاری هاشمی رفسنجانی/ گفتگو از جلال رفیع

یادم هست که آن شب لباس روحانیت نداشتید.بله وقتی که وارد می‌شدیم لباس را از زندانی می‌گرفتند. البته اوایل به این صورت نبود و ما را با لباس می‌بردند در زندان، ولی اواخر که می‌خواستند بدرفتاری کنند، لباسهایمان را می‌گرفتند و لباس زندان را به ما می‌پوشاندند. از این لباس‌های کهنه زندانی و یک چیزهایی

«بوسه بر کاکل خورشید» رخداد و جنبش: بازتاب‌های فلسفی بر سیاهکل/ دکتر پیمان وهاب زاده

حماسه‌ی سیاهکل پنجاه‌ساله شد هرجا ظلم هست، مقاومت و مبارزه هم هست…. یورش قهرمانانه‌ی چریک‌های ازجان‌گذشته به ‌پاسگاه سیاهکل در گیلان بار دیگر به روشنی تمام نشان می‌دهد که مبارزه‌ی مسلحانه تنها راه آزادی مردم ایران است… ما چریک‌های فدایی خلق با حمله به پاسگاه کلانتری قلهک و اعدام فرسیوی جنایتکار نشان داده‌ایم که راه

خاطرات مبارزه و زندان دکتر حبیب الله پیمان/ فرزانه آئینی

«پس از کودتا» عنوان خوبی است برای آنچه در گفت‌وگوی قریب به ٧٠دقیقه‌ای ما با حبیب‌الله پیمان گذشت. او شاهد عینی حوادث قبل و بعد از کودتای ٢٨ مرداد است و به‌همین‌دلیل بازخوانی این برگ از تاریخ معاصر کشور از نگاه او متفاوت و شایان‌توجه است. پیمان آن روزها ١٨ساله بوده و دبیر شاخه دانش‌آموزی

بایکوت/ حربه سازمان مجاهدین خلق در مقابل مخالفان/ ملیحه کمال الدین

در سال ۱۳۵۲ تعداد زیادی از اعضای این گروه دستگیر شد و شش نفر از فرزندان ملت ایران با سنین ۱۸ تا ۲۰ ساله بودند به وسیله رژیم پهلوی به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. وقتی دادگاه اول این افراد تمام شد، سه نفرشان حتی درخواست تجدید نظر را هم ارائه نکردند. این افراد همگی عاشق شهادت بودند. این شش نفر با دست‌خط شخص محمدرضا پهلوی اعدام شدند. در سالگرد شهادت این شش نفر، برای انتقام از ساواک تصمیم گرفتیم یکی از عناصر اصلی آن‌ها را اعدام کنیم. پیش از این عملیات من و دوستانم را دستگیر کردند. ساواک از من تعدادی اسلحه و فشنگ و مقدار قابل توجهی ابزار ساخت بمب گرفت؛ اما چون قتلی صورت نگرفته بود ما را اعدام نکردند، اما شاید اگر ما هم اعدام می‌شدیم برای ما بهتر بود چراکه به گفته خواهرم «جمیله بوپاشا»
انقلاب‌ها را فیلسوفان طراحی می کنند، عاشقان به ثمر می‌رسانند و فرصت‌طلبان بهره‌اش را می‌برند…..

درباره زندان قصر | روایت‌هایی از دخمه مرگ/  فرشته جهانی

تهران- ایرنا- زندان قصر یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین زندان‌های رژیم پهلوی بود که به وسیله رضاخان در ۱۳۰۸خورشیدی دوباره بازسازی شد و در طول سال‌های مختلف گسترش یافت. بخش سیاسی این زندان در سال‌های بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ساخته شد و بسیاری از مبارزان و انقلابیون مدتی را در این مکان به

آقای خاتمی اگرجای شما بودم/ مهدی غنی

آقای خاتمی عزیز، شما از جمله مقامات نادری هستید که راحت میشود با او حرف زد. چندباریهم که همراه دوستان خدمت شما رسیدیم، همه به راحتی درد دلهایشان را با شما درمیان گذاشتند و شاید تنها ملاحظه شان گوشهای نامرئی بود و گرنه پروایی از انتقاد به شما نداشتند. خودتان هم چنین رویکردی را میپسندید